WaterwegActueel
Editie Vlaardingen / Maassluis / Schiedam / Hoek van Holland

‘ZAAK PLEEGMEISJE VLAARDINGEN LEIDT TOT TOETSING 3.300 DOSSIERS’

VLAARDINGEN– De zaak van het zwaar mishandelde 10-jarige meisje Dianorah C. in een Vlaardings pleeggezin is aanleiding voor een grootschalige interne controle bij de William Schrikker Stichting (WSS). Dat blijkt uit antwoorden van staatssecretaris Teun Struycken (NSC) op Kamervragen van Eline Bruyning (NSC).

In reactie op deze zaak voerde WSS een interne toetsing uit op 3.300 kinddossiers waarin kinderen onder toezicht waren geplaatst in pleeggezinnen of gezinshuizen. Het doel was om te onderzoeken of er in andere gevallen ook sprake was van structurele tekortkomingen. Op Kamervragen van Bruyning over de uitkomst van dit onderzoek antwoordt de staatssecretaris dat het niet bekend is hoeveel kinderen geen vaste jeugdbeschermer hadden. Hij verwijst naar de landelijke ‘monitor GI’s’ waarin algemene cijfers worden bijgehouden, maar die geen onderscheid maakt naar hulpvorm.

Tegelijk bevestigt de staatssecretaris dat op peildatum 1 oktober 2024 maar liefst 1.496 kinderen in Nederland wachtten op een vaste jeugdbeschermer. Dit terwijl de wet voorschrijft dat binnen 5 werkdagen na aanvang van een ondertoezichtstelling een vaste gezinsvoogdijwerker moet worden toegewezen. Bruyning stelt dat maatregelen zoals ondertoezichtstelling (OTS) inhoudsloos en doelloos zijn als er geen vaste medewerker is, een oordeel dat ook door verschillende kinderrechters wordt gedeeld.

De staatssecretaris geeft toe dat de situatie zorgelijk is en dat het beter moet, maar wijst erop dat inmiddels maatregelen zijn genomen om de werkdruk bij jeugdbeschermers te verlagen. Dankzij extra middelen en nieuwe afspraken met gemeenten is de gemiddelde caseload gedaald van 17,1 naar 12,6 kinderen per jeugdbeschermer. WSS en andere instellingen zouden daardoor meer ruimte krijgen om de wachtlijsten voor vaste begeleiders aan te pakken.

De Vlaardingse zaak kwam vorig jaar in het nieuws toen bleek dat het pleegmeisje maandenlang stelselmatig was mishandeld door haar pleegouders, terwijl ze onder toezicht stond van jeugdbeschermingsinstantie WSS. Het meisje liep zwaar lichamelijk letsel op, waaronder botbreuken en inwendige kneuzingen, en werd uiteindelijk met spoed uit huis geplaatst. De mishandelingen hadden lange tijd kunnen doorgaan ondanks bestaande signalen van huiselijk geweld. Uit media en rapportages bleek dat er sprake was van structureel falend toezicht. Het meisje zou geen vaste jeugdbeschermer hebben gehad en er zou gebrekkige opvolging zijn geweest van meldingen bij Veilig Thuis. De casus leidde tot grote maatschappelijke en politieke verontwaardiging, waarbij vragen zijn gesteld over de rol en het functioneren van gecertificeerde instellingen in de jeugdbescherming.

5 gedachten over “‘ZAAK PLEEGMEISJE VLAARDINGEN LEIDT TOT TOETSING 3.300 DOSSIERS’

  1. Het is eigenlijk schandalig. De gemeente en haar partners doet dit al zeker 60 jaar, de zorg voor kinderen.
    Hoe krijg je het dan voor elkaar om PAS NU kwaliteit te gaan leveren. (na dat al 20 keer te hebben gezegd toen het weer eens mis ging).
    Jullie met je linkse geneuzel in de jeugdzorg, zorgen alleen voor JEZELF, en willen allemaal op een eiland leven, zodat niemand je kan vertellen wat je moet doen.
    Stop daar mee, en begin eens te doen waarvoor je bent aangenomen. NIET je zakken vullen, maar voor kinderen zorgen!

    1. De gemeenten doen dit pas 10 jaar. Tot 2015 viel Jeugdzord onder de provincies en de Inspectie zat in Haarlem. Onder het eufemisme dat gemeenten immers dichter bij de burger zouden staan, is de salamitaktiek toegepast en is jeurgdzorg naar de gemeenten overegeheveld om er zwaar op te kunnen bezuinigen en er tegelijk elk zicht op te ontnemen.. De ‘grap’ is dat de niet democratische verkozen burgemeesters hoofdelijk verantwoordelijk zijn voor het contracteren van de private uitvoerende partijen, en dus zou in casu de burgemeester van Vlaardingen hiervoor in juridisch perspectief moeten ‘hangen’. Over die verantwoordelijkheid van de burgemeesters zag ik hier onlangs al eens een terechte reactie voorbij komen van een reageerster.

      De natuurlijk ouders zouden aangifte met verzoek tot vervolging jegens de burgemeester kunnen overwegen nu alles in de richting wijst van grove nalatigheid. Vergelijkheid met de Porsche bestuurder die straalbezopen met 250 km/u een kind dood rijdt of voor het leven verminkt… Bij een dergelijke strafklacht kunnen de ouders zich dan voegen als civiele partij, zodat dan meteen duidelijk wordt hoe natuurlijke ouders in het stelsel al dan niet volledig aan de kant zijn/worden gezet.

      Overigens was het voor 2015 niet veel beter gesteld met Jeugdzorg en was daar ene Mr. Von Brucken Fock waar aan we ‘blijvend meewerken op straffe van….’jurisprudentie te danken hebben die na 2015 op elke Nederlandse burger is toegepast; of het nu gaat over de per 2015 ingevoerde dwangwetten of de omstreden al even ‘vrijwilge’ vaccinatie inzake COVID die nu nog steeds is omgeven met geheimzinnigheid. En ook bij COVID weer het zelfde Hof waarin von Brucken Fock die scepter zwaaide.

      Dat eerder ontwikkelde ‘blijven meewerken’ zag er op dat natuurlijke ouders moesten meewerken aan de ook toen al mensonwaardige jeugdhulpverlening binnen de OTS, waarna dan volgens vaste jurisprudentie de echte ouders werden ontheven uit het ouderlijk gezag, alsof de belabberde ‘hulpverlening’ uitsluiten aan hen zou hebben gelegen.

      En was het niet de bedoeling dat met die Participatiewet gezinnen aan de voorkant integraal van hulp voorzien zouden worden, ipv de komedie die nu landelijk wordt opgevoerd?

      Binnen de Participatiemaatschappij waarvoor de burgemeesters dus primair verantwoordelijk zijn voor de uitvoering staat het sinds het Kindertoeslagschandaal werd geopenbaard vast dat ‘de bedreiging met de zedelijke en lichamelijke ondergang’; het criterium om kinderen en ouders op mensonwaardige wijze te scheiden, voor het overgrote deel financieel van aard is.

      Hoezo economisch/etnische zuivering?

    2. Lees ‘Om het joodse kind’ en het vervolgboek van de zelfde auteur eens en dan begrijp je hoe en waarom ‘Jeugdzorg’ is opgezet. Het enige verschil is dat eerder truttige christelijke trutten met knotje en Teedrok zijn vervangen door inderdaad vaak ‘linkse’ onbenullen die meestal zonder dat te beseffen uiterst rechts beleid uitvoeren.

      Ik ben nog van de generatie dat de minder snuggere MAVO leerlingen met een zgn ‘Lunchpakket’ naar de Sociale Academie gingen, die later zou worden opgehemeld tot HBO-opleiding. Voorheen was daar HBS voor nodig!

      De huidige HBO-er weet meestal al aan de rug van een boek te zien waar dat boek over gaat, en heeft behalve van het op de pot zetten van bejaarden ook verstand van Jeugd, dus tel uit je winst en zet tegelijk burgerrechten aan de kant!

    3. Gadverrrr wat een komedie wordt er weer opgevoerd, als of ‘vaste jeugdbeschermers’ hier het verschil zouden maken!

      Ook met vaste jeugdbeschermers was, is en blijft het een bende zolang de opzet van de Jeugdzorg niet op andere wijze wordt geregeld. En ja, dat kost geld, maar veel minder als hulp aan de voorkant beschikbaar is.

      Nu is het als het achter de wagen spannen van het paard, en stelt de staatssecretaris nu voor om aan een dood paarrd te gaan trekken…

  2. De William Schrikker Stichting zou wegens het consequent negeren van ernstige signalen van sexueel misbruik van twee zeer jonge kinderen onder verantwoordelijkheid van de William Schrikker Stichting, in feite zelf onder toezicht worden gesteld door de benoeming van een Bijzonder Curator door de Kantonrechter te Amsterdam. Dat smaakte de William Schrikker Stichting echter niet, maar zowel in Hoger Beroep als in Cassatie haalde die club bakzeil.

    Nu is het ook nog zo dat, wanneer kinderen onder de William Schrikker Stichting worden geplaatst, deze kinderen meteen al van het brandmerk ´gehandicapt’worden voorzien, vergelijkbaar dus met de onvermogende burger die zich meldt bij de gemeente en dan de daartoe opgezette fuik van Stroomopwaarts MVS en vergelijkbare criminele frontstores ‘vrijwillig’ inzwemt. De William Schrikker Stichting is namelijk ‘gespecialiseerd’in gehandicapte of te handicappen kinderen.

    Op enig moment belde een vriend vanuit Kenya mij of ik op zondagavond nog een verzoekschrift inelkaar wilde flansen voor iemand die door een kennis uit de hulpverlening naar hem was verwezen. Nou had ik net de basismodeles van de OU ‘gedaan’ en haalde net daarvoor het Utrechts Nieuwsblad met twee geslaagde wrakingen; de eerste van een senior bestuursrechter, en de trweede van dan kantonrechter oudste in rang die zou worden gepromoveerd tot president rechtbank Arnhem, dus zo’n verzoekschriftje gericht tot de kantonrechter op de late zondagavond om een bijzonder curator te benoemen in een misbruik kwestie onder de vlag van de William Schrikker Stichting moest wel lukken….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *