WaterwegActueel
Editie Vlaardingen / Maassluis / Schiedam / Hoek van Holland

SNACKWAGEN LANGS WESTFRANKELANDSEDIJK SCHIEDAM ROEPT HERINNERINGEN OP

SCHIEDAM– Op een van de parkeervakkken langs de Westfrankelandsedijk in Schiedam-West staat een stuk vergane glorie: de acht meter lange snackwagen van Cornelis Harteveld, met verbleekte letters, een gescheurde voorkant en vergrendeld met oude fietssloten. De wagen, ooit het kloppend hart van Cornelis Harteveld uit Maassluis, heeft duidelijk betere tijden gekend. Toch staat hij er nog – als tastbare herinnering aan een bewogen verleden.

Wie de Harteveld-wagen kent, weet dat er meer schuilt achter het verweerde uiterlijk. In augustus 2014 haalde de snackkar uit de jaren vijftig plotseling het landelijke nieuws. Op klaarlichte dag werd de wagen gestolen van een bedrijfsterrein aan de Zwarte Zee in Maassluis. Voor de familie Harteveld, die al afspraken had met verschillende braderieën, betekende het een flinke tegenvaller. De wagen was onverzekerd, wat de schade extra pijnlijk maakte. Diezelfde avond rond 23.30 uur werd de kar nog gezien bij een tankstation langs de A20 richting Rotterdam. Daarna leek hij van de aardbodem verdwenen. Pas later wist de politie hem terug te vinden, deels gestript en waarschijnlijk al op weg naar het buitenland. De originele apparatuur was verwijderd, vermoedelijk door handelaren die uit waren op snel geld.

Toch lieten de Hartevelden zich niet uit het veld slaan. Met veel inzet en steun uit hun omgeving wisten ze de snackwagen te herstellen. Kort na de diefstal verscheen de kar opnieuw tijdens de wielerronde in Maassluis. Niet lang daarna stond hij weer op zijn vertrouwde plek op het Liesveld in Vlaardingen, elke woensdag en zaterdag, alsof er niets was gebeurd.

Nu, jaren later, lijkt de wagen definitief tot stilstand gekomen. Geen lange rijen meer voor kroketten en friet, geen geuren die over het plein trekken. De versleten belettering en gebreken verraden een verleden dat niet vergeten is. Wat resteert, is een herinnering aan een tijd waarin een snackwagen meer was dan een plek om iets te eten – het was een vaste waarde in het straatbeeld, een ontmoetingsplek, en voor velen een bron van vertrouwdheid.

Of de wagen ooit weer tot leven wordt gewekt, is uiterst onzekr. Voorlopig staat hij daar, langs de dijk, als stille getuige van een familiegeschiedenis vol inzet en tegenslag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *