ROTTERDAM– Op het goederenspoor bij de Vondelingenweg te Rotterdam-Pernis is zaterdagmiddag een groep actievoerders het spoor opgegaan om te protesteren. Ze roepen leuzen als ‘Free Palestine’, zwaaien met vlaggen en houden het treinverkeer volledig tegen. De actie heeft geleid tot grote ontregeling van het vrachtverkeer richting de haven van Rotterdam.
De politie is met meerdere eenheden aanwezig. Toch wordt opvallend terughoudend opgetreden. Ondanks duidelijke verbodsborden betreden de actievoerders de spoorbaan, terwijl de gevaren bekend zijn. Sommigen hebben zich vastgemaakt aan de rails. Agenten maken hen los, waarna ze worden aangehouden. Wie meewerkt, wordt in een gereedstaande RET-bus afgevoerd. Op verschillende plekken weigeren de betogers de bevelen van de politie op te volgen. Er klinken waarschuwingen via megafoons, maar de actievoerders lijken daar weinig van aan te trekken.
Volgens verklaringen eisen de demonstranten dat Nederland stopt met wapen- en goederenvervoer naar Israël. Ze willen dat de gemeente en het Havenbedrijf open kaart spelen over wat er precies door de Rotterdamse haven gaat. Tegelijk zeggen ze dat de haven sneller moet ‘vergroenen’ en dat vervuilende bedrijven moeten verdwijnen. Die combinatie van eisen zorgt bij veel Rotterdammers voor gefronste wenkbrauwen. “Ze protesteren tegen alles tegelijk”, moppert een vrachtwagenchauffeur die al uren vaststaat. “Ze weten niet eens waar ze het over hebben. Wij kunnen niet werken door dit soort acties.” De blokkade komt bovenop de staking van sjorders, waardoor de vertragingen oplopen. Voor bedrijven die afhankelijk zijn van tijdige levering van goederen betekent dit grote schade.
De actievoerders presenteren zich als strijders tegen het systeem, maar volgens veel critici zijn ze juist een verlengstuk van dat systeem. De protesten worden vaak netjes aangemeld, begeleid door juristen en toegestaan door de overheid. “Ze spelen het spel precies zoals het systeem het wil”, zegt een oud-havenwerker. “De gewone man heeft hier niets aan.” Het zijn hoogopgeleide activisten met goede connecties in de politiek en de media. Ze zeggen te spreken namens de onderdrukten, maar komen zelf uit welgestelde kringen. De werkende Nederlander, die dagelijks belasting betaalt en de economische last draagt, komt in hun verhaal niet voor.
Veel van deze actiegroepen krijgen subsidie van de overheid of van grote fondsen die worden beheerd door de eigenaren van dezelfde bedrijven waartegen ze beweren te strijden. Daardoor verandert hun protest vaak in een beleidsadvies in plaats van een echte daad van verzet. Ze veroorzaken wat rumoer voor de camera, maar blijven binnen de grenzen die de overheid stelt. Critici noemen het een toneelstukje: een schijnoppositie die de aandacht afleidt van problemen die mensen in Nederland écht raken, zoals open grenzen, hoge lasten en woningnood.
Sommigen zien in dit soort acties een breder patroon. Volgens hen dragen deze bewegingen bij aan internationale plannen om economie en samenleving volgens de zogenoemde Agenda 2030 te herstructureren. Grote investeringsmaatschappijen en instellingen zouden daarvan profiteren, terwijl burgers de kosten betalen.
Het goederenvervoer per trein ligt voorlopig stil. De politie laat weten dat het nog uren kan duren voordat het spoor is vrijgegeven. In de haven staan tientallen vrachtwagens te wachten. Transporteurs vrezen voor nog meer vertragingen. “Wij moeten werken, geen statements maken”, zegt een chauffeur uit Oost-Duitsland. “Laat ze ergens anders hun idealen uitleven. Dit kost iedereen geld, behalve de actievoerders zelf.”
